ناصر چشمآذر؛آهنگساز
حيف كه زود رفت
اولين بار حدود سال54، 55 در تلويزيون ـ وقتی برای اجرای اولین کارشان یعنی «آرزوی فردا» حاضر شده بودند - با هم آشنا شدیم و صدای دلنشین، گرم و جذابش به دلم نشست و بعدها تنظیم چندین کار ایشان بر عهده من بود.
این همکاریها باعث شد تا سالهای متمادی دوستان خوبی برای هم باشیم. از لحاظ خوانندگی در زمان خود مهره بسیار باارزشی بود برای موسیقی ما و از نظر جنس و توناليته صدا، صدای گرم، دوستداشتنی و دلنشینی داشت.
تکنیک صدای خوبی داشت و از لحاظ وسعت صدا تا آنجا که من با ایشان کار کردهام، حداقل یک اکتاو و نیم را میخواند و از آن دسته خوانندگانی بود که صدای بالا را بسیار خوب اجرا میکرد.
بر دکلمه شعر خیلی تسلط داشت و حتی اگر اشعارش معانی پیچیدهای داشت، آنچنان خوب و گویا تلفظ و ادا میکرد که آن اشعار پررمز و راز عمیق هم برای هر شنوندة سادهای قابل استفاده بود.
مازیار انسان بسیار شریفی بود، کار خودش را میکرد، اتکا به کار خودش داشت و اهل حسادت نبود. این اواخر صحبتهایی با مرحوم مازیار برای کارهای گروهی داشتیم اما حیف که زود از بین ما رفت، حیف
روحش شاد
نظرات شما عزیزان: